Shenhai przeciwwybuchowy
Kluczowym aspektem, który należy wziąć pod uwagę w przypadku materiałów metalowych w przeciwwybuchowym sprzęcie elektrycznym, jest ich skłonność do zapłonu wybuchowych mieszanin gazu i powietrza za pomocą iskier mechanicznych. Badania wykazały, że skład tych metali odgrywa istotną rolę w ich potencjale zapłonowym. Aby zapobiec wystąpieniu mechanicznego zapłonu iskrowego w metalowych obudowach, wymagane są określone ograniczenia pierwiastkowe. Normy dotyczące środowisk zagrożonych wybuchem - Ogólne wymagania dotyczące sprzętu - określają, co następuje:
Klasa I
Podczas produkcji przeciwwybuchowego sprzętu elektrycznego RPL poziomu MA lub Mb, skład aluminium, magnezu, tytanu i cyrkonu w materiałach obudowy nie może przekraczać 15% na masę, a łączny procent masy tytanu, magnezu i cyrkonu nie może przekraczać 7,5%.
Klasa II
W przypadku produkcji przeciwwybuchowego sprzętu elektrycznego klasy II, całkowity procent masy elementów krytycznych w materiałach obudowy różni się w zależności od poziomu ochrony: W przypadku urządzeń EPLGa całkowita zawartość aluminium, magnezu, tytanu i cyrkonu nie może przekraczać 10%, przy czym magnez, tytan i cyrkon nie mogą łącznie przekraczać 7,5%; W przypadku urządzeń EPLGb łączna zawartość magnezu i tytanu nie może przekraczać 7,5%; W przypadku urządzeń EPLGc, oprócz wentylatorów, pokryw wentylatorów i przegród otworów wentylacyjnych spełniających normy EPLGb, nie ma dodatkowych szczególnych wymagań.
Klasa III
W produkcji przeciwwybuchowych urządzeń elektrycznych klasy III, wymagany całkowity procent masy odpowiednich elementów w materiałach obudowy również różni się w zależności od poziomu ochrony: W przypadku urządzeń EPLDa zawartość magnezu i tytanu nie powinna przekraczać 7,5%; W przypadku urządzeń EPLDb obowiązuje to samo ograniczenie; W przypadku urządzeń EPLDc, oprócz wentylatorów, pokryw wentylatorów i przegród otworów wentylacyjnych spełniających kryteria EPLDb, nie ma dalszych specjalnych wymagań.