Διαίρεση μονάδων συναρμολόγησης σε ηλεκτρολογικό εξοπλισμό με προστασία από εκρήξεις

Οι τεχνικοί διεργασιών κατανέμουν τις μονάδες συναρμολόγησης σύμφωνα με το συνολικό σχέδιο συναρμολόγησης, τα σχέδια υποσυναρμολόγησης και τα διαγράμματα μεμονωμένων εξαρτημάτων του προϊόντος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό μονάδων συναρμολόγησης εξαρτημάτων, μονάδων συναρμολόγησης εξαρτημάτων και τελικά την πλήρη τελική συναρμολόγηση.

Υποσυναρμολόγηση

Μια μονάδα συναρμολόγησης εξαρτημάτων περιλαμβάνει ένα συνδυασμό πολλαπλών διακριτών ή πανομοιότυπων εξαρτημάτων (και σύνθετων τύπων) που συναρμολογούνται μαζί. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται "υποσυναρμολόγηση".

Συναρμολόγηση εξαρτημάτων

Μια μονάδα συναρμολόγησης εξαρτημάτων σχηματίζεται με τη συναρμολόγηση μιας ποικιλίας διαφορετικών ή παρόμοιων εξαρτημάτων (και στοιχείων) μαζί. Η διαδικασία συναρμολόγησης αυτών των μονάδων αναφέρεται ως "συναρμολόγηση εξαρτημάτων".

Τελική συναρμολόγηση

Η τελική συναρμολόγηση αποτελεί την πλήρη συναρμολόγηση του εξοπλισμού, η οποία περιλαμβάνει το συνδυασμό διαφόρων διακριτών ή παρόμοιων μερών ή εξαρτημάτων (και στοιχείων). Το στάδιο αυτό είναι γνωστό ως "τελική συναρμολόγηση".

Κατά την κατανομή των μονάδων συναρμολόγησης, θα πρέπει να προσδιορίζεται ένα συγκεκριμένο εξάρτημα ως το εξάρτημα αναφοράς, το οποίο αποτελεί τη βάση για την εγκατάσταση. Άλλα εξαρτήματα μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν ως εξαρτήματα αναφοράς για την εγκατάσταση των επόμενων στοιχείων. Ιδανικά, ένα στοιχείο αναφοράς θα πρέπει να είναι μεγάλο, βαρύ και να παρέχει άφθονο χώρο για τη συναρμολόγηση, βοηθώντας έτσι στην αποτελεσματικότητα των μεταγενέστερων εργασιών συναρμολόγησης. Για παράδειγμα, το σώμα ενός αντιεκρηκτικού κιβωτίου διανομής θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως στοιχείο αναφοράς.