Ποιες είναι οι διαφορές στα υλικά των αντιεκρηκτικών κιβωτίων

Κατά τη χρήση των προϊόντων αντιεκρηκτικής προστασίας, συναντώνται συχνά διάφορα υλικά όπως η χύτευση κράματος αλουμινίου, η συγκόλληση χαλύβδινων πλακών, τα μηχανικά πλαστικά και ο ανοξείδωτος χάλυβας.

Ανοξείδωτο χάλυβα

Για ιδιαίτερα διαβρωτικά περιβάλλοντα, η χρήση εκρηκτικών κουτιών από ανοξείδωτο χάλυβα είναι ασφαλέστερη. Η αντοχή του στη διάβρωση είναι εξαιρετική από κάθε άποψη. Χρησιμοποιούνται υλικά όπως 201, 304, 316 με βάση το βαθμό διάβρωσης.

Κράμα αλουμινίου

Η χύτευση κράματος αλουμινίου είναι πιο συνηθισμένη στη διαδικασία παραγωγής μας λόγω της οικονομικής αποδοτικότητας και της ελκυστικής εμφάνισής της. Ωστόσο, το μειονέκτημά της είναι ο περιορισμός στο μέγεθος. Οι μεγάλες διαστάσεις δεν μπορούν να χυτευτούν και η αντοχή δεν μπορεί να διασφαλιστεί. Είναι κατάλληλη για μικρό αριθμό εξαρτημάτων.

Πλαστικά μηχανικής

Για ορισμένα περιβάλλοντα επιλέγονται τεχνικά πλαστικά, τα οποία προσφέρουν κάποιο βαθμό αντοχής στη διάβρωση. Ωστόσο, το μέγεθός τους είναι περιορισμένο, καθώς δεν μπορούν να φιλοξενήσουν πάρα πολλά εξαρτήματα.

Χαλύβδινη πλάκα

Η αντοχή του στη διάβρωση και τη διάβρωση είναι μέτρια, αλλά προσφέρει μεγάλη ευελιξία. Προσαρμόζεται σε διάφορα μεγέθη, μήκη, πλάτη και βάθη και μπορεί να προσαρμοστεί σε συγκεκριμένες ανάγκες. Η ευελιξία του αποτελεί σημαντικό πλεονέκτημα.

Επιπλέον, οι χαλύβδινες πλάκες έχουν μεγαλύτερη αντοχή και ασφάλεια σε σύγκριση με το κράμα αλουμινίου.

Χρησιμοποιούνται διαφορετικά περιβλήματα για διαφορετικά σενάρια. Στην πραγματική παραγωγή, τα περιβλήματα από κράμα αλουμινίου και χάλυβα είναι πιο συνηθισμένα, ενώ ο ανοξείδωτος χάλυβας και τα τεχνικά πλαστικά χρησιμοποιούνται κυρίως σε ιδιαίτερα διαβρωτικά περιβάλλοντα. Τα υλικά από χαλυβδοέλασμα και ανοξείδωτο χάλυβα επιτρέπουν την προσαρμογή σε οποιοδήποτε μέγεθος.