Η θερμοκρασία ανάφλεξης ενός εκρηκτικού μίγματος αερίων αντιπροσωπεύει τη μέγιστη θερμοκρασία στην οποία μπορεί να αναφλεγεί.
Ο αντιεκρηκτικός εξοπλισμός φωτισμού κατηγοριοποιείται σε ομάδες T1 έως T6, με βάση τη μέγιστη επιφανειακή θερμοκρασία του εξωτερικού περιβλήματος. Η ταξινόμηση αυτή εξασφαλίζει ότι η υψηλότερη επιφανειακή θερμοκρασία του εκρηκτικού εξοπλισμού φωτισμού σε κάθε ομάδα δεν υπερβαίνει την επιτρεπόμενη θερμοκρασία για τη συγκεκριμένη κατηγορία. Η σχέση μεταξύ των ομάδων θερμοκρασίας, της επιφανειακής θερμοκρασίας του εξοπλισμού και της θερμοκρασίας ανάφλεξης των εύφλεκτων αερίων ή ατμών απεικονίζεται στο συνοδευτικό διάγραμμα.
Επίπεδο θερμοκρασίας IEC/EN/GB3836 | Η υψηλή επιφανειακή θερμοκρασία Τ της διάταξης [℃] | Θερμοκρασία ανάφλεξης καύσιμων ουσιών [℃] | Εύφλεκτες ουσίες |
---|---|---|---|
T1 | 450 | T>450 | 46 τύποι υδρογόνου, ακρυλονιτριλίου κ.λπ. |
T2 | 300 | 450≥T>300 | 47 τύποι ακετυλενίου, αιθυλενίου κ.λπ. |
T3 | 200 | 300≥T>200 | 36 τύποι βενζίνης, βουτυραλδεΰδη κ.λπ. |
T4 | 135 | 200≥T>135 | |
T5 | 100 | 135≥T>100 | Δισουλφίδιο του άνθρακα |
T6 | 85 | 100≥T>85 | Νιτρικό αιθύλιο |
Είναι προφανές από αυτό ότι όσο χαμηλότερη είναι η επιφανειακή θερμοκρασία του περιβλήματος, τόσο υψηλότερες είναι οι απαιτήσεις ασφαλείας, καθιστώντας το Τ6 το ασφαλέστερο και το Τ1 το πιο επικίνδυνο όσον αφορά τους πιθανούς κινδύνους ανάφλεξης.