200-watowa lampa przeciwwybuchowa wymaga przewodu o przekroju 0,75 mm² do podłączenia, ściśle przestrzegając norm krajowych.
Zazwyczaj, aby określić niezbędny prąd dla światła przeciwwybuchowego, oblicza się dzieląc jego moc przez standardowe napięcie 220 V, określając w ten sposób odpowiedni prąd znamionowy.
Rozważmy to: przewód z rdzeniem miedzianym o przekroju 1 mm² jest w stanie przenosić prąd o natężeniu 6 A, co odpowiada 6 A * 220 V = 1320 W. Dlatego też oprawy oświetleniowe o mocy poniżej 1320 W są kompatybilne z przewodem miedzianym o przekroju 1 mm². Jednakże, aby uwzględnić potencjalne starzenie się przewodu i problemy z ciepłem, powszechnie preferowany jest przewód 1,5 mm².
Zgodnie z normami GB4706.1-1992/1998, wartości prądu częściowego obciążenia przewodu elektrycznego są następujące:
Przewód z rdzeniem miedzianym o przekroju 1 mm² obsługuje długotrwały prąd obciążenia 6-8 A.
Przewód z rdzeniem miedzianym 1,5 mm² obsługuje długotrwały prąd obciążenia 8-15 A.
Przewód z rdzeniem miedzianym 2,5 mm² obsługuje długotrwały prąd obciążenia 16-25 A.
Przewód z rdzeniem miedzianym o przekroju 4 mm² obsługuje długotrwały prąd obciążenia 25-32 A.
Przewód z rdzeniem miedzianym o przekroju 6 mm² obsługuje długotrwały prąd obciążenia 32-40 A.