Poziom ochrony sprzętu (EPL) ocenia niezawodność przeciwwybuchową określonego typu urządzenia w oparciu o potencjalne usterki i środki zapobiegawcze, służąc jako kluczowy wskaźnik bezpieczeństwa dla przeciwwybuchowego sprzętu elektrycznego.
Kategoria stanu | Klasyfikacja gazu | Gazy reprezentatywne | Minimalna energia iskry zapłonowej |
---|---|---|---|
Pod kopalnią | I | Metan | 0,280 mJ |
Fabryki poza kopalnią | IIA | Propan | 0,180 mJ |
IIB | Etylen | 0,060 mJ | |
IIC | Wodór | 0,019 mJ |
Poziomy są podzielone na kategorie a, b i c:
1. Poziom a zapewnia stałe bezpieczeństwo przeciwwybuchowe podczas normalnej pracy oraz podczas przewidywanych i rzadkich awarii.
2. Poziom b gwarantuje zachowanie bezpieczeństwa przeciwwybuchowego podczas normalnych operacji i przewidywalnych usterek.
3. Poziom c zapewnia utrzymanie bezpieczeństwa przeciwwybuchowego zarówno w normalnych operacjach, jak i w określonych sytuacjach anormalnych.
Zazwyczaj oczekuje się, że urządzenie przeciwwybuchowe będzie spełniało wymagania poziomu 3 ochrony. Jednak w niektórych przypadkach poziomy 2 lub 1 mogą być dopuszczalne dla określonych typów przeciwwybuchowych.
Metody znakowania obejmują:
1. Na podstawie symbolu typu przeciwwybuchowego:
Kombinacja symboli typu przeciwwybuchowego i poziomu ochrony urządzenia oznacza poziom ochrony. Na przykład podstawowe urządzenia zabezpieczające są oznaczone jako ia, ib lub ic.
2. Na podstawie symbolu typu urządzenia:
Połączenie symboli typu sprzętu i poziomu ochrony wskazuje poziom ochrony. Na przykład sprzęt klasy I (górniczy) jest oznaczony jako Ma lub Mb (M oznacza kopalnię); sprzęt klasy III (fabryczny, gazowy) jest oznaczony jako Ga, Gb lub Ge (G oznacza gaz).
Kluczowe jest zrozumienie, że poziomy ochrony sprzętu i poziomy ochrony przeciwwybuchowej to różne pojęcia, często mylone w zastosowaniach. Poziom ochrony wskazuje "niezawodność", podczas gdy poziom ochrony przeciwwybuchowej odzwierciedla "właściwości gazów palnych i cechy konstrukcyjne sprzętu"." Na przykład, w środowisku przemysłowym o stałym zagrożeniu wybuchem wodoru (strefa 0), wymagany sprzęt iskrobezpieczny to poziom ia, przeciwwybuchowy poziom IIC. W warunkach mniejszego zagrożenia wybuchem wodoru (strefa 1) wymagany byłby sprzęt iskrobezpieczny poziomu ib, IIC, choć odpowiedni może być także sprzęt poziomu ia, IIC.