Başlangıçta, hem saf metan hem de karbon monoksitin kokusuz olduğunu, biyogazın ise ilave gazlar nedeniyle hoş olmayan bir koku yaydığını ve kokuyu etkisiz bir tanımlama aracı haline getirdiğini kabul etmek önemlidir.
Uygun yaklaşım, bu gazları tutuşturmak ve yanma davranışlarını gözlemlemektir. Metan yanması, karbon monoksite kıyasla daha fazla sayıda su molekülü üretir.
Her bir gazın ayrı ayrı tutuşturulması ve ardından alevin kuru, soğuk bir beherle kapatılmasıyla, beherin iç kısmında yoğuşma oluşması metanı, yokluğu ise karbon monoksiti gösterir.