Κοινές παρανοήσεις σχετικά με τη χρήση κλιματιστικών με αντιεκρηκτική προστασία

Στην καθημερινή μας χρήση των κλιματιστικών με αντιεκρηκτική προστασία, είμαστε ένοχοι αυτών των κοινών παρανοήσεων;

Πρώτον, η συχνή εναλλαγή ενεργοποίησης και απενεργοποίησης

Υπάρχει μια διαδεδομένη αλλά λανθασμένη πεποίθηση ότι η συχνή ενεργοποίηση και απενεργοποίηση του κλιματιστικού εξοικονομεί ηλεκτρική ενέργεια. Αυτή η πρακτική, στην πραγματικότητα, μπορεί να οδηγήσει σε συχνές καψίματα των ασφαλειών και να αυξήσει το ποσοστό βλάβης των κλιματιστικών με αντιεκρηκτική προστασία. Τα περισσότερα μοντέλα δεν διαθέτουν μηχανισμό καθυστέρησης απενεργοποίησης- ως εκ τούτου, η άμεση επανεκκίνηση μετά την απενεργοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη της ασφάλειας λόγω υπερφόρτωσης ρεύματος, προκαλώντας ενδεχομένως ζημιά στον συμπιεστή και τον κινητήρα.

Δεύτερον, προσθέτοντας στέγαστρα βροχής

Ένα κρίσιμο σημείο που πρέπει να θυμάστε είναι ότι οι εξωτερικές μονάδες δεν πρέπει ποτέ να είναι εξοπλισμένες με στέγαστρα βροχής. Σε αντίθεση με την πεποίθηση ότι αυτό προστατεύει τη μονάδα από τα καιρικά στοιχεία, παρεμποδίζει στην πραγματικότητα τον εξαερισμό και την απαγωγή θερμότητας που είναι απαραίτητες για την εξωτερική μονάδα. Κατά τη διαδικασία κατασκευής, τα κλιματιστικά με αντιεκρηκτική προστασία υφίστανται ειδική επεξεργασία ώστε να αντέχουν στη βροχή και τη διάβρωση χωρίς πρόσθετη προστασία.

Τρίτον, ανεπαρκής συχνότητα καθαρισμού

Ένα άλλο σημείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι ο καθαρισμός συχνά επεκτείνεται μόνο στα φίλτρα, τα οποία αποτελούν τα κύρια σημεία συλλογής σκόνης και ρύπων στα κλιματιστικά με αντιεκρηκτική προστασία. Ωστόσο, ο καθαρισμός μόνο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ή σποραδικά απέχει πολύ από το να είναι επαρκής. Δεδομένης της υψηλής κατανάλωσης ενέργειας και της συσσώρευσης σκόνης σε αυτές τις μονάδες, συνιστάται συχνότητα καθαρισμού κάθε 2-3 εβδομάδες για να διασφαλιστεί η ασφαλής και αποδοτική λειτουργία.