Grupowanie urządzeń elektrycznych w wykonaniu przeciwwybuchowym

Przeciwwybuchowe urządzenia elektryczne są podzielone na sześć typów w oparciu o ich maksymalne temperatury powierzchni: T1, T2, T3, T4, T5 i T6. Kategorie te odpowiadają grupom temperatur zapłonu gazów palnych.

Poziom temperatury IEC/EN/GB 3836	Najwyższa temperatura powierzchni urządzenia T [℃]	Temperatura zapłonu substancji palnych [℃]
T1	450	T＞450
T2	300	450≥T＞300
T3	200	300≥T＞200
T4	135	200≥T＞135
T5	100	135≥T＞100
T6	85	100≥T＞8

Termin "maksymalna temperatura powierzchni" oznacza najwyższą temperaturę, która może zostać osiągnięta na powierzchni lub częściach przeciwwybuchowego sprzętu elektrycznego zarówno w normalnych, jak i najbardziej niekorzystnych warunkach uznanych za dopuszczalne, z możliwością zapłonu otaczających wybuchowych mieszanin gazów.

Zasada przewodnia klasyfikacji temperatury w przeciwwybuchowych urządzeniach elektrycznych jest następująca:

Szczytowa temperatura powierzchni generowana przez urządzenie nie może być zdolna do zapłonu sąsiednich gazów palnych i nie powinna przekraczać temperatury zapłonu tych gazów. Jeśli chodzi o oceny bezpieczeństwa, urządzenia T6 zajmują najwyższą pozycję, podczas gdy urządzenia T1 znajdują się na niższym końcu.

Pokazuje to, że dla materiałów wybuchowych o identycznych temperaturach, odzwierciedla dolną granicę ich temperatur zapłonu. I odwrotnie, dla przeciwwybuchowego sprzętu elektrycznego, oznacza górną granicę ich maksymalnych temperatur powierzchni, pokazując wyraźną różnicę w charakterystyce.

Biorąc pod uwagę, że przeciwwybuchowe urządzenia elektryczne używane w środowiskach zagrożonych wybuchem pyłu wyraźnie określają maksymalną temperaturę powierzchni urządzenia, "Kodeks projektowania urządzeń elektrycznych dla środowisk zagrożonych wybuchem" nie dzieli już przeciwwybuchowych urządzeń elektrycznych na grupy temperaturowe.