Nadtlenek wodoru nie kwalifikuje się jako materiał łatwopalny i nie ma temperatury zapłonu; dlatego nie można go zapalić zapalniczką.
Jednak nadtlenek wodoru staje się niebezpieczny po podgrzaniu, ponieważ szybko rozkłada się w podwyższonej temperaturze, generując obfitość tlenu, który znacznie podsyca ogień.
Spalanie jest z natury intensywnym procesem utleniania i redukcji. Co więcej, nadtlenek wodoru służy jako silny utleniacz, obdarzony solidnymi zdolnościami utleniającymi.
Nie wolno go przechowywać z typowymi substancjami redukującymi ze względu na jego skłonność do wchodzenia w wybuchowe i uwalniające ciepło reakcje redoks z takimi materiałami.