Podczas eksplozji proszku magnezu niektóre zawieszone cząstki magnezu zapalają się w kontakcie ze źródłem ciepła, tworząc łatwopalną mieszaninę gazu i tlenu. To spalanie generuje ciepło, wypychając wysokotemperaturowe produkty gazowe do strefy podgrzewania i podnosząc temperaturę niespalonych cząstek.
Jednocześnie promieniowanie cieplne z wysokotemperaturowych płomieni w strefie reakcji zwiększa temperaturę cząstek magnezu w obszarze podgrzewania. Po osiągnięciu punktu zapłonu, spalanie a rosnące ciśnienie dodatkowo przyspiesza spalanie. Ten powtarzający się proces intensyfikuje rozprzestrzenianie się płomienia i reakcję, prowadząc do gwałtownego wzrostu ciśnienia i ostatecznie skutkując eksplozją.